Roch Drwęski
Roch Drwęski herbu Gozdawa (ok. 1782 – 1840 w Głuponiu) – pisarzowicz ziemski poznański, w latach 1805-1825 właściciel Opalenicy i Sielinka, później także majątku Zębowo pod Lwówkiem.
Roch Drwęski urodził się około 1782 roku jako syn pisarza ziemskiego poznańskiego Piotra Drwęskiego i podstolanki rawskiej Wiktorii z Bielińskich h. Szeliga. 3 września 1815 roku ożenił się z Honoratą Wiktorią Weroniką z Lutomskich, córką dziedzica Turkowa Jana Nepomucena Lutomskiego i Katarzyny z Urbanowskich. W 1817 został ojcem chrzestnym swojego bratanka Antoniego Piotra Dezyderego, syna sędziego Bonifacego Drwęskiego. Doczekał się co najmniej pięciorga dzieci:
Roch Drwęski zmarł 24 grudnia 1840 w Głuponiu i został pochowany na cmentarzu michorzewskim.
Roch Drwęski urodził się około 1782 roku jako syn pisarza ziemskiego poznańskiego Piotra Drwęskiego i podstolanki rawskiej Wiktorii z Bielińskich h. Szeliga. 3 września 1815 roku ożenił się z Honoratą Wiktorią Weroniką z Lutomskich, córką dziedzica Turkowa Jana Nepomucena Lutomskiego i Katarzyny z Urbanowskich. W 1817 został ojcem chrzestnym swojego bratanka Antoniego Piotra Dezyderego, syna sędziego Bonifacego Drwęskiego. Doczekał się co najmniej pięciorga dzieci:
- Melanii, żony Michała Sczanieckiego,
- Anastazji, żony Wincentego Radońskiego, właściciela Chraplewa,
- Wiktora Piotra Jana, męża Marii z Urbanowskich,
- Edmunda Michała Ignacego, męża Florentyny Ryllówny,
- Stefanii Prowidencji Nepomuceny.
Roch Drwęski zmarł 24 grudnia 1840 w Głuponiu i został pochowany na cmentarzu michorzewskim.
Eryk Jan Grzeszkowiak
